-
1 testament
will, testamentStary/Nowy Testament — the Old/New Testament
* * *miwill, last will, testament; Stary, Nowy Testament rel. Old, New Testament; sporządzić testament draw up a will, draw up a testament; obalić testament overturn a will; zapisać coś komuś w testamencie will sth to sb, bequeath sb sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > testament
-
2 obal|ić
pf — obal|ać impf Ⅰ vt 1. (powalić na ziemię) to knock down, to fell- obalić maszt to knock down a mast- obalił przeciwnika jedną ręką he knocked down his opponent with one hand- obalone drzewa felled trees2. (unieważnić) to invalidate- obalić mit/pogląd to debunk a myth/belief- obalić niewolnictwo to abolish slavery- obalić oskarżenie/zarzuty to refute the accusation/charges- obalić teorię/twierdzenie to invalidate a theory/theorem- obalić testament to void a. nullify sb’s will, to declare sb’s will null and void- obalić wyrok to quash a. revoke a sentence3. (pozbawić władzy) to overthrow- obalić monarchię/rząd/tron/ustrój to overthrow the monarchy/government/throne/political system- lud obalił władcę the people overthrew the ruler4. pot. (wypić alkohol) to knock back pot.- obalać butelkę wódki to knock back a bottle of vodkaⅡ obalić się — obalać się (przewrócić się) to fall over- obalił się na ziemię he fell to the groundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obal|ić
-
3 obalać
impf obalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt1) ( przeciwnika) to knock down; ( drzewo) to fell; (ustrój, rząd) to overthrow, to bring down; (teorię, twierdzenie) to refute, to disprove, ( testament) to revise; ( wyrok) to reverse; ( niewolnictwo) to abolish2) (pot) ( piwo) to knock back (pot)* * *ipf.obalić pf.1. (= przewracać) knock down, knock over, bring down.2. (= odsuwać od władzy) overthrow, depose; obalić rząd overthrow the government.3. (= oddalać, odpierać) refute, disprove; obalić zarzut rebut a charge; obalić wyrok reverse a sentence.4. (= delegalizować) abolish.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obalać
См. также в других словарях:
testament — m IV, D. u, Ms. testamentncie; lm M. y «akt prawny, za pomocą którego spadkodawca rozporządza własnym majątkiem na wypadek swej śmierci» Testament rodziców. Otworzyć, obalić testament. Sporządzić testament. Zapisać coś komuś w testamencie. Zmarły … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
